Vakantie, wat neem je mee en wat laat je achter?
Vakantie? Meenemen of achterlaten?
De koffers staan klaar. De planten zijn verzorgd, de koelkast bijna leeg en de automatische reply staat aan. Het moment is daar: vakantie. Tijd om even los te laten, om op te laden en hopelijk tot rust te komen.
Maar… wat betekent dat eigenlijk, tot rust komen? En waarom voelt vakantie voor de een als avontuur, voor de ander als thuiskomen en voor sommigen als een ongemakkelijke lege ruimte? Ik vraag me ieder jaar opnieuw af hoe ik mijn vakantietijd wil invullen. Dat hangt meestal af van wat ik, het jaar voorafgaand aan de vakantie, heb gedaan en meegemaakt. Soms is dat een retraite in een klooster, een wandelvakantie van hut naar hut in Oostenrijk of een stedentrip. Dit jaar ga ik naar Japan. Mijn innerlijke nieuwsgierige ontdekkingsreiziger staat al een tijdje te trappelen. Gewoon even weg van alles wat vertrouwd is. Ik zie de reis naar Japan als een spiegel voor mezelf. Het is een samenleving van uitersten: hypermodern en eeuwenoud, vol discipline en tegelijkertijd boordevol schoonheid en zachtheid. Juist doordat alles zo anders is, van de taal tot de omgangsvormen, van de stilte in een tempel tot de extreme drukte in het centrum van Tokyo. Hier word ik hopelijk uitgenodigd om even afstand te nemen van mijn eigen vanzelfsprekendheden. "Wie ben ik... los van alles wat ik ken?" En misschien mag ik kennis gaan maken met de kunst van wabi-sabi; de schoonheid van het onvolmaakte. Natuurlijk ga ik buiten de lijntjes kleuren en nieuwe ervaringen opdoen, zoals een design toilettentour in Shibuya. Kortom. een reis als een metafoor voor het leven, waarin ik mag vertrouwen op mijn intuïtie en openstaan voor het onverwachte.
Als coach en begeleider van persoonlijke processen hoop ik uit deze reis weer veel inspiratie te halen zodat ik na de vakantie weer vol enthousiasme aan de slag kan.
De vakantie als spiegel van je leven
Opvallend is hoe onze manier van vakantie vieren vaak een spiegel is van hoe we in het leven staan. Toen ik jong was, betekende vakantie voor mij vooral ontdekken. Met de rugzak om was ik hongerig op zoek naar het nog onbekende, het avontuur tegemoet. Alles was gericht op nieuwe ervaringen en nieuwe mensen.
Later verschoof dat. Vakantie werd een zoektocht naar balans. Even geen werk, geen deadlines, geen ‘moeten’. De rugzak en de tent werd ingeruild voor een huisje met comfort. De dagen werden gevuld met afwisselend actief zijn en vooral even niks.
En nu zijn voor mij de vakanties meer een tijd van een tijd van bezinning. Ruimte maken om stil te staan bij vragen als: Hoe gaat het eigenlijk met mij? Wat wil ik vasthouden? Wat mag ik loslaten? en waar liggen nieuwe uitdagingen?
Wat neem je mee? Wat laat je achter?
Misschien herken je het wel. We nemen van alles mee op vakantie. Kleding, boeken, spelletjes, nordic walking stokken, zonnebrand. Maar ongemerkt nemen we ook andere ‘bagage’ mee: overtuigingen, gewoontes, patronen. Misschien is dit wel het perfecte moment om je af te vragen wat er losgelaten mag worden omdat het niet meer in je leven past.
Vakantie biedt een unieke kans om even afstand te nemen van de alledaagse structuur en met een frisse blik te kijken naar je eigen levenslandschap. Hoe ziet jouw landschap eruit? Glooiend en rustig? Vol uitdagingen? Of misschien wel een beetje rommelig, met paden die niet meer helemaal helder zijn?
De kracht van leegte
Wat ik steeds meer ontdek, is dat vakantie niet alleen gaat over ‘iets doen’, maar juist over ruimte maken. Ruimte voor rust, voor mooie gesprekken, voor lange wandelingen, en tijd voor jezelf. Maar zeker ook ruimte voor verwondering, een goed boek, een onverwachte ontmoeting, en een apart diner.
Zingeving zit vaak in de kleine dingen. Niet perse in grote vragen of intensieve acties, maar in een mooie plek met uitzicht. In het besef dat je even mag zijn zonder iets te moeten.
Levensfasen en vakantiewensen
Onze behoefte aan vakantie verandert met de seizoenen van ons leven.
Er zijn momenten waarop we hunkeren naar avontuur. Naar nieuwe indrukken, onbekende wegen, onverwachte ontmoetingen. Omdat we willen ontdekken wie we zijn, in relatie tot de wereld om ons heen. En dan zijn er fases waarin we juist verstilling zoeken. Waarin we voelen: "Laat de wereld maar even razen… ik wil stilte, rust, ruimte. Even niet presteren en alleen jezelf zijn."
Soms reizen we om samen met anderen te genieten of om juist dichterbij onszelf te komen. Soms reizen we omdat we onszelf opnieuw willen ontdekken of om thuis te komen bij wie we allang zijn.
En misschien… is het iets van allemaal.
De ene dag op ontdekkingstocht.
De volgende dag met een boek op schoot en een hoofd vol mijmeringen.
Reflectie voor onderweg:
- Waar verlang ik deze vakantie het meest naar?
- Wat wil ik achterlaten, wat neem ik mee?
- Hoe wil ik me voelen, niet alleen tijdens de vakantie, maar ook als ik weer thuis ben?
Praktische tip:
Neem een notitieboekje mee. Geen to-dolijst, maar een reflectieboekje. Schrijf aan het begin van je vakantie op:
- Wat heb ik nu écht nodig?
- Wat hoop ik te ontdekken, te ervaren, of juist te laten?